Wat is het heerlijk om met andere mensen een avond lol te hebben en de dag erna nog even verder te dansen op de champagne en de hashtags, oftewel doe de hashtag.
Het is nog leuker als de humor verder gaat dan die ene avond en zo af en toe weer opduikt.
De binnenpret die je voelt als je uit een drukke bespreking stapt, jij je naar het personeelsrestaurant haast voor de dagelijkse lunch en in een ooghoek via twitter de tekkel voorbij ziet komen, de champagneverslaving van je vrienden(nee ik weet dat je niet mag lachen om andermans verslavingen maar deze is dan de uitzondering op de regel), de eeuwig jaloersmakende #nespresso en #macchiato hashtags terwijl jij je moet redden met umcg slootwater maar wetend dat jouw vrije #macchiato-dag wel weer komt. We twitteren er een eind op los.